Συχνά με παροτρύνουν να προτιμήσω το λεωφορείο για να πάω κάπου, αντί να προχωρήσω μια διαδρομή δύο ή τριών στάσεων...Γιατί?Γιατί να στριμωχτώ σαν την σαρδέλα σε ενα όχημα που βρωμάει πολυκοσμία και είναι γεμάτο θόρυβο και φωνές?Γιατί να υποστώ τον καθένα εκει μέσα γιατί απλά βαριέμαι να κουνηθώ?
Έτσι συνήθως προτιμώ να διανύω μικρές αποστάσεις με μοναδικό μεταφορικό μέσο, τα δυό μου πόδια...Γιατί?Γιατί μπορώ να απολαύσω μια βόλτα στην βροχή ή στον ήλιο,να δώ τους ανθρώπους γύρω μου,να τους παρατηρήσω...Μπορώ να ακούσω μουσική και να τραγουδάω μονάχος μου στον δρόμο χωρίς να με ενδιαφέρει ποιός και γιατί θα με κοιτάξει.....Μπορώ να αναπνέω καθαρό καυσαέριο...Μπορώ να ζήσω στιγμές που ποτέ δεν θα ζούσα σε ενα λεωφορείο!
Φυσικά το πράγμα γίνεται ακόμα καλύτερο όταν έχεις καλή παρέα...Γέλια,ατέλειωτες βλάκείες,τρέλα...Όλα αυτά χωρίς να κλείνεσαι σε ένα λεωφορείο που μόνο τα νεύρα μπορεί να σου σπάσει...Γιατί το λεωφορείο σου βάζει όρια...Ενω στους δρόμους είν'η ελευθερία....Μισώ τα λεωφορεία!
5 σχόλια:
Το λεωφορείο μ' αρέσει γιατί γνωρίζω κόσμο. Μπορώ να μιλήσω σε κάποιον άγνωστο με κάποια ευκαιρία και να πιάσω συζήτηση. Εξω στο δρόμο είναι πολύ πιο δύσκολο.
Δεν νομίζω πως το λεωφορείο εμπνέει για γνωριμίες πάντως :Ρ
Βασικα η αποσταση παιζει ρόλο για μικρες αποστάσεις συνφωνω με 'σένα αλλά για μεγαλες απλα βάζεις τα ακουστικά σου και το απολαμβάνεις.
Wait "μεγάλες", "απολαμβάνεις" whats wrong with me?:P
συμφωνώ**
Χαχαχα είσαι καμένος!:Ρ
Δημοσίευση σχολίου