Είναι τόσο υπέροχος ο ουρανός την άνοιξη...Πραγματικά δεν χορταίνεις να τον κοιτάς....Ελάχιστα σύννεφα που κάνουν το τοπίο να μοιάζει σκοτεινό και μυστηριώδες....Τόσα πολλά αστέρια....Όλα τόσο φωτεινά που σε μαγεύουν και σε κάνουν να ερωτευτείς,να νιώσεις τόσο όμορφα...Δύσκολα το καταφέρνουν αυτό οι άνθρωποι!Αλλα ακόμα κι αν καταφέρουν να σου δημιουργήσουν ενα τόσο όμορφο συναίσθημα, συνήθως είναι τόσο εύθραυστο που με μιά απλή κουβέντα καταστρέφεται...
Έτσι τα αστέρια δεν μιλούν.Μένουν εκεί,κρύα και φωτεινά,χωρίς να νοιάζονται για τα προβλήματα σου,τις έγνοιες σου...Απλά σου χαρίζουν μια όμορφη βραδιά!Αυτά και το φεγγάρι....
Τελικά τα μόνα πράγματα που χρειάζεσαι για να νιώσεις καλά είναι πάντα δίπλα σου,μα ποτέ δεν τα βλέπεις...Φαντάσου την ζωή χωρίς μουσική,χωρίς φίλους,χωρίς ουρανό....Τότε θα νιώσεις πως όλα όσα χρειάζεσαι είναι δίπλα σου....Οπως λέει και το τραγούδι,χωρίς να θυμάμαι ακριβώς τους στίχους,η ζωή είναι τα πράγματα που θεωρείς δεδομένα.Αν όλα αυτά χαθούν τότε χάνεσαι κι εσύ σιγά σιγά...
Οκ μπορεί να σας ρίχνω λιγάκι,αλλα είναι ωραίο μερικές φορές !ΧΔ Αι αμ σόρρυ αμπάουτ δατ δεν!
1 σχόλιο:
Gregory ωραίο κείμενο. Ρομαντικό και όμορφο. Μάλλον ερωτεύτηκες και άρχισες να γράφεις καλά :P
Δημοσίευση σχολίου